Η ΤΑΪΛΑΝΔΗ συμπλήρωσε αυτή την εβδομάδα 20 χρόνια από το καταστροφικό τσουνάμι της Boxing Day, μια από τις πιο θανατηφόρες φυσικές καταστροφές στη σύγχρονη ιστορία, που στοίχισε περίπου 230,000 ζωές σε δώδεκα χώρες.
Στις 26 Δεκεμβρίου 2004, ένας τεράστιος υποθαλάσσιος σεισμός 9.1 Ρίχτερ έπληξε τις ακτές της Σουμάτρας, στην Ινδονησία, προκαλώντας κολοσσιαία κύματα που σάρωσαν παράκτιες περιοχές στην Ινδονησία, την Ταϊλάνδη, τη Σρι Λάνκα, την Ινδία και μέχρι την Ανατολική Αφρική. Η καταστροφή εκτόπισε περίπου 1.7 εκατομμύρια ανθρώπους και άφησε αφάνταστη καταστροφή στον απόηχο της.
Στη Banda Aceh, μια από τις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο, επιζώντες και συγγενείς συγκεντρώθηκαν σε ομαδικούς τάφους για να τιμήσουν τους χαμένους. Στο χωριό Ulee Lheue, όπου είναι θαμμένα περισσότερα από 14,000 άγνωστα θύματα, οι θρηνητές απέδωσαν τα σέβη τους, πολλοί έκλαιγαν ανοιχτά καθώς θυμήθηκαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Στην Ταϊλάνδη Στην επαρχία Phang Nga, πραγματοποιήθηκαν τελετές για να τιμήσουν τη μνήμη των χιλιάδων που χάθηκαν, συμπεριλαμβανομένων πολλών διεθνών τουριστών. Ομοίως, στη Σρι Λάνκα, επιζώντες και οικογένειες επισκέφθηκαν το παραθαλάσσιο χωριό Peraliya, όπου σχεδόν 2,000 επιβάτες του τρένου «Queen of the Sea» σκοτώθηκαν όταν χτύπησε το κύμα. Μόνο μια χούφτα ανθρώπων επέζησαν.
Εκδηλώσεις μνήμης πραγματοποιήθηκαν επίσης στην Ινδία, όπου οι άνθρωποι σκόρπισαν πέταλα λουλουδιών και έριξαν γάλα στον κόλπο της Βεγγάλης σε μια συμβολική πράξη μνήμης.
Ο Sir Keir Starmer, ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, αναγνώρισε την επέτειο, δηλώνοντας: «Αυτή η εβδομάδα συμπληρώνονται 20 χρόνια από το καταστροφικό τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό που στοίχισε τη ζωή τόσων πολλών. Οι σκέψεις μου είναι με εκείνους που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα και τα εκατομμύρια που επλήγησαν από την καταστροφή, καθώς και εκείνους που βοήθησαν στην ανάκαμψη».
Στο Ατσέχ, όπου τα κύματα έφτασαν τα 167 πόδια και τα νερά της πλημμύρας διείσδυσαν έως και τρία μίλια στην ενδοχώρα, οι εκτεταμένες προσπάθειες ανοικοδόμησης έχουν μεταμορφώσει την περιοχή. Σχολεία, νοσοκομεία και σπίτια έχουν ανακατασκευαστεί με βελτιωμένη ανθεκτικότητα, χάρη στη σημαντική διεθνή υποστήριξη.
Συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης είναι πλέον σε ισχύ κατά μήκος των ευάλωτων ακτών, προσφέροντας ζωτικής σημασίας λεπτά για την εκκένωση σε περίπτωση άλλου τσουνάμι.
Οι ετήσιοι εορτασμοί συνεχίζουν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της μνήμης εκείνων που χάθηκαν και στην εκπαίδευση των νεότερων γενεών σχετικά με την ετοιμότητα για καταστροφές.
Δύο δεκαετίες μετά, το τσουνάμι της Boxing Day παραμένει μια έντονη υπενθύμιση της τεράστιας δύναμης της φύσης και της διαρκούς δύναμης του ανθρώπινου πνεύματος απέναντι στην τραγωδία.
ΤΣΟΥΝΑΜΙ BOXING DAY: ΕΝΑΣ ΕΛΕΦΑΝΤΗΣ ΜΕ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Η Άμπερ Μέισον, από το Μίλτον Κέινς, ήταν μόλις οκτώ ετών όταν επέζησε από το τσουνάμι της Boxing Day στην Ταϊλάνδη, χάρη σε έναν ελέφαντα ονόματι Ningnong.
Η Άμπερ ήταν διακοπές με τη μητέρα και τον πατριό της στο Πουκέτ όταν έγινε ο σεισμός. Εκείνο το πρωί, πήγαινε με το Ningnong στην παραλία ως μέρος της συνήθους ρουτίνας της στο παιδικό κλαμπ.
Αναπολώντας τη στιγμή, η Άμπερ είπε: «Παρατήρησα ότι το νερό είχε πάει πολύ πίσω, αφήνοντας ανώμαλη άμμο και ψάρια. Μετά, όλα τα ζώα άρχισαν να τρέχουν».
Καθώς το νερό άρχισε να ορμάει μέσα, ο Ningnong, καθοδηγούμενος από το ένστικτό του, απομακρύνθηκε από τον χειριστή και μετέφερε την Amber στην ασφάλεια σε μια τσιμεντένια σκηνή του ξενοδοχείου. «Μπορούσα να πω ότι τα ζώα ήξεραν τι συνέβαινε», είπε.
Το ξενοδοχείο, που περιβάλλεται από λιμνοθάλασσες, δεν επλήγη τόσο σοβαρά όσο άλλες περιοχές και η οικογένεια της Amber κατάφερε να επιστρέψει στο σπίτι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Η εκπληκτική ιστορία της Amber ενέπνευσε αργότερα τον διάσημο συγγραφέα Michael Morpurgo να γράψει το παιδικό βιβλίο Running Wild, το οποίο αργότερα διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο. Η Amber είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον Morpurgo και το καστ, χαρακτηρίζοντάς το ως μια αξέχαστη εμπειρία.
Αναλογιζόμενος τα γεγονότα, η Amber είπε: «Σας κάνει πραγματικά ευγνώμονες για όλα όσα σας έχουν συμβεί. Τα πράγματα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, και αυτός ήταν ο λόγος μου - απλά πρέπει να ζήσεις τη ζωή στο έπακρο».
Η ιστορία της χρησιμεύει ως απόδειξη του απίστευτου δεσμού μεταξύ ανθρώπων και ζώων και των ενστίκτων που μερικές φορές γεφυρώνουν το χάσμα μεταξύ επιβίωσης και τραγωδίας.
